Στο κάτω μισό του γηπέδου ο Ραχίμ Στερλινγκ χάνει την ευκαιρία της χρονιάς με τον Λόπες εξουδετερωμένο και τη μπάλα να φεύγει απελπιστικά άουτ. Τρία λεπτά μετά ο Ντεμπελέ θα νικήσει τον Εντερσον στο απέναντι τέρμα, κάνοντας το 3-1 και στέλνοντας την Λυών για πρώτη φορά στα ημιτελικά μετά το 2010. Και ξανά η ίδια η ιστορία.
Οι μπλε του Μάντσεστερ αποκλεισμένοι και οι Λυονέ πανηγυρίζουν. Όπως πέρσι πανηγύρισε η Τότεναμ στην ίδια φάση, πρόπερσι η Λίβερπουλ του Κλοπ ξανά στους “8”, και πιο πριν η Μονακό στους “16”. Ομάδες καθαρά χειρότερες από τη Σίτι, μια Σίτι που εμφανίστηκε για μια ακόμα χρονιά εκούσια παροπλισμένη στον προημιτελικό. Φόντεν, Μάρεζ, Νταβίντ και Μπέρναρντο Σίλβα, όλοι ξεκίνησαν στον πάγκο.
Ο φοβικός Γκουαρδιολα για μια ακόμη φορά είναι αυτός που δεν επέτρεψε στην ομάδα του να παίξει αυτό που ο ίδιος της εχει διδάξει κάνοντας την αποτελεσματική και θανατηφόρα στο πρωτάθλημα και στους ομίλους. Φοβούμενος την έκθεση των Φερναντίνιο και Λαπορτ από τους πολύ γρήγορους Κορνέ και Ντεπάι έβαλε ανάμεσα τους τον Γκαρθία, έπαιξε με τρεις αμυντικούς για πρώτη φορά μέσα στη σεζόν και το πλήρωσε. Η άμυνα της Σίτι εκτεθηκε ανεπανόρθωτα ο Γκουντογκαν δε μπορούσε να είναι ο παίκτης που θα περάσει τη μπάλα στους Στερλινγκ και Ντε Μπρόινε με τον Βέλγο ειδικά να φαντάζει απελπιστικά μόνος.
Με τη Μπαγερν γνώρισε τρεις σερί φορές τον αποκλεισμό στα ημιτελικά. Με τη Σίτι τέσσερις σερί πριν από τους “4”. Κάπου στην άλλη άκρη της Ευρώπης ο έτερος αστέρας της καλύτερης ίσως ομάδας που πάτησε ποτέ χορτάρι, Λιονελ Μέσι επιστρέφει με κατεβασμένο το κεφάλι έχοντας δεχτεί οχτώ γκολ από την πολεμική μηχανή των Γερμανών. Και εκείνη η Μπαρτσελονα του 2011 είναι πλέον μια μακρινή ανάμνηση.
